PROGRAMMA
Hubert Parry - Songs of Farewell 33’
My soul there is a country
I know my soul hath power
Never weather-beaten sail
There is an old belief
At the round Earth’s imagined corners
Lord, me know mine end
Gustav Mahler (arr. Gottwald) - Ich bin der Welt abhanden gekommen 7'
Diederik van der Laag - Ils dorment 7'
Jake Runestad - and so I go on 7'
Caroline Shaw - Companion Planting 8'
(spotify lijst: https://open.spotify.com/playlist/20UGMvarU6FUIUoXeBRFNX?si=76fcc84fd0914d2f)
Hubert Parry - Songs of Farewell 33’
My soul there is a country
I know my soul hath power
Never weather-beaten sail
There is an old belief
At the round Earth’s imagined corners
Lord, me know mine end
Gustav Mahler (arr. Gottwald) - Ich bin der Welt abhanden gekommen 7'
Diederik van der Laag - Ils dorment 7'
Jake Runestad - and so I go on 7'
Caroline Shaw - Companion Planting 8'
(spotify lijst: https://open.spotify.com/playlist/20UGMvarU6FUIUoXeBRFNX?si=76fcc84fd0914d2f)
concertdata 2025
4 oktober, 20:00 Vrijburg. Diepenbrockstraat 46 Amsterdam
5 oktober, 15:00 Stadsklooster Utrecht, Kanaalstraat 198 Utrecht
4 oktober, 20:00 Vrijburg. Diepenbrockstraat 46 Amsterdam
5 oktober, 15:00 Stadsklooster Utrecht, Kanaalstraat 198 Utrecht
TWEE TENOREN NOG GEZOCHT VOOR DIT PROGRAMMA. Graag contact opnemen hier.
Programmabeschrijving
Trauma in de maatschappij brengt zijn ondeugden niet alleen over aan degenen die direct betrokken zijn bij oorlog of verlies. Het dringt zachtjes door tot zelfs de meest onwetende en onschuldige hoek van de maatschappij en werkt intergenerationeel door. Een bekende auteur en arts die gespecialiseerd is in trauma, Gabor Maté, stelt in zijn boek The Myth of Normal: "Onwetendheid kan een gelukzalige rust brengen, maar dat is geen echte gelukzaligheid; op collectief niveau kan het resulteren in groot en wijdverbreid lijden. We doen onszelf en de wereld een grote dienst als we proberen onze illusies op te lossen en onszelf open te stellen voor de waarheden die ze verbergen." Dit programma draait om de effecten van verlies, verdriet en afscheid. Dat linken wij in dit programma met het verlies van biodiversiteit, en daarom stellen wij ook een benefietactie op voor natuurbehoud.
Voor Hubert Parry werd zijn wereld diepgaand geschokt tijdens de laatste jaren van de Eerste Wereldoorlog. Niet alleen werd zijn persoonlijke bewondering voor Duitsland diepgaand verstoord, maar hij ervoer ook persoonlijk verlies door de oorlog, aangezien verschillende van zijn studenten werden gedood of gewond. Zijn geloof in het Duitsland van het begin van de twintigste eeuw werd ruw uiteengereten door de realiteit van de situatie. De afscheidsliederen waren zijn artistieke antwoord; een muzikaal verlangen om te ontsnappen aan het geweld van de oorlog.
Gustav Mahler componeerde de Rückert-lieder in de zomer van 1901, en het lied Ich bin der Welt abhanden gekommen was het derde. In februari van datzelfde jaar had Mahler een bijna-doodervaring gehad, waarbij hij leed aan een bloeding die een intensieve operatie en een herstel van zeven weken vereiste. Een uitputtend werkschema in het operagebouw en deze bijna-doodervaring inspireerden een artistieke uitbarsting van overpeinzingen over de sterfelijkheid tijdens zijn lange zomervakantie in Maiernigg. Het was de vredige en geïsoleerde locatie die zulke diepe overpeinzingen mogelijk maakte. Het lied eindigt met de tekst
Ich bin gestorben dem Weltgetümmel,
Und ruh’ in einem stillen Gebiet!
Ich leb’ allein in meinem Himmel,
In meinem Lieben, in meinem Lied!
Diederik van der Laag is een hedendaagse koorcomponist die in Nederland woont. Hij componeerde Ils Dorment voor een herdenkingsconcert in 2019, waarbij hij de tekst van de Franse dichter Louis Chadourne uit de cyclus Commémoration d’un mort de Printemps gebruikte. Chadourne was gestationeerd in Nice bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog en raakte in 1913 gewond. De mentale schade was groot en hij kreeg de diagnose “psycho-névrose émotionelle.” Het gedicht gaat over degenen die slapen in het midden van de bossen, aan de zijkant van de heuvels, onder de dikke golven van de nacht. Ze slapen tevreden met dezelfde vermoeidheid en na dezelfde rook te hebben gedronken, rollen ze in dezelfde plooien van herinnering. Deze tragische tekstuele beelden van gevallen soldaten die rusten in anonimiteit en eenheid worden door van der Laag vastgelegd in lagen en golven van koorklank die zijn opgezet als een dubbelkoor. De geluidsgolven bouwen zich langzaam op tot een climax aan het einde van het stuk.
And so I go on van Jake Runestad werd geschreven ter nagedachtenis aan de tenor en dirigent Germán Aguilar, die plotseling overleed op 34-jarige leeftijd tijdens een optreden met zijn koor in Florence, Italië. Zijn partner had het kaartje van de componist gevonden in Germáns portemonnee en vroeg Runestad om een koorstuk voor Gérman te componeren. Zoals staat in Runestads beschrijving: "Ik hoop dat deze muziek een element van Germáns leven als een geweldig man en muziekliefhebber vastlegt. Ook hoop ik dat de muziek zal dienen als een vorm van genezing voor degenen die het ervaren en die nog steeds lijden onder dit immense verlies. Todd Boss, de geweldige dichter die een originele tekst voor dit werk schreef, heeft de boodschap die we bij u willen achterlaten prachtig vastgelegd: "And so I go on, always, where you are, my lovely one."
Caroline Shaw heeft Vocaal Ensemble A'dam24 haar stuk Companion Planting cadeau gedaan in februari 2025. Wij kijken er enorm naar uit om dit stuk een Nederlands première te geven.
Trauma in de maatschappij brengt zijn ondeugden niet alleen over aan degenen die direct betrokken zijn bij oorlog of verlies. Het dringt zachtjes door tot zelfs de meest onwetende en onschuldige hoek van de maatschappij en werkt intergenerationeel door. Een bekende auteur en arts die gespecialiseerd is in trauma, Gabor Maté, stelt in zijn boek The Myth of Normal: "Onwetendheid kan een gelukzalige rust brengen, maar dat is geen echte gelukzaligheid; op collectief niveau kan het resulteren in groot en wijdverbreid lijden. We doen onszelf en de wereld een grote dienst als we proberen onze illusies op te lossen en onszelf open te stellen voor de waarheden die ze verbergen." Dit programma draait om de effecten van verlies, verdriet en afscheid. Dat linken wij in dit programma met het verlies van biodiversiteit, en daarom stellen wij ook een benefietactie op voor natuurbehoud.
Voor Hubert Parry werd zijn wereld diepgaand geschokt tijdens de laatste jaren van de Eerste Wereldoorlog. Niet alleen werd zijn persoonlijke bewondering voor Duitsland diepgaand verstoord, maar hij ervoer ook persoonlijk verlies door de oorlog, aangezien verschillende van zijn studenten werden gedood of gewond. Zijn geloof in het Duitsland van het begin van de twintigste eeuw werd ruw uiteengereten door de realiteit van de situatie. De afscheidsliederen waren zijn artistieke antwoord; een muzikaal verlangen om te ontsnappen aan het geweld van de oorlog.
Gustav Mahler componeerde de Rückert-lieder in de zomer van 1901, en het lied Ich bin der Welt abhanden gekommen was het derde. In februari van datzelfde jaar had Mahler een bijna-doodervaring gehad, waarbij hij leed aan een bloeding die een intensieve operatie en een herstel van zeven weken vereiste. Een uitputtend werkschema in het operagebouw en deze bijna-doodervaring inspireerden een artistieke uitbarsting van overpeinzingen over de sterfelijkheid tijdens zijn lange zomervakantie in Maiernigg. Het was de vredige en geïsoleerde locatie die zulke diepe overpeinzingen mogelijk maakte. Het lied eindigt met de tekst
Ich bin gestorben dem Weltgetümmel,
Und ruh’ in einem stillen Gebiet!
Ich leb’ allein in meinem Himmel,
In meinem Lieben, in meinem Lied!
Diederik van der Laag is een hedendaagse koorcomponist die in Nederland woont. Hij componeerde Ils Dorment voor een herdenkingsconcert in 2019, waarbij hij de tekst van de Franse dichter Louis Chadourne uit de cyclus Commémoration d’un mort de Printemps gebruikte. Chadourne was gestationeerd in Nice bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog en raakte in 1913 gewond. De mentale schade was groot en hij kreeg de diagnose “psycho-névrose émotionelle.” Het gedicht gaat over degenen die slapen in het midden van de bossen, aan de zijkant van de heuvels, onder de dikke golven van de nacht. Ze slapen tevreden met dezelfde vermoeidheid en na dezelfde rook te hebben gedronken, rollen ze in dezelfde plooien van herinnering. Deze tragische tekstuele beelden van gevallen soldaten die rusten in anonimiteit en eenheid worden door van der Laag vastgelegd in lagen en golven van koorklank die zijn opgezet als een dubbelkoor. De geluidsgolven bouwen zich langzaam op tot een climax aan het einde van het stuk.
And so I go on van Jake Runestad werd geschreven ter nagedachtenis aan de tenor en dirigent Germán Aguilar, die plotseling overleed op 34-jarige leeftijd tijdens een optreden met zijn koor in Florence, Italië. Zijn partner had het kaartje van de componist gevonden in Germáns portemonnee en vroeg Runestad om een koorstuk voor Gérman te componeren. Zoals staat in Runestads beschrijving: "Ik hoop dat deze muziek een element van Germáns leven als een geweldig man en muziekliefhebber vastlegt. Ook hoop ik dat de muziek zal dienen als een vorm van genezing voor degenen die het ervaren en die nog steeds lijden onder dit immense verlies. Todd Boss, de geweldige dichter die een originele tekst voor dit werk schreef, heeft de boodschap die we bij u willen achterlaten prachtig vastgelegd: "And so I go on, always, where you are, my lovely one."
Caroline Shaw heeft Vocaal Ensemble A'dam24 haar stuk Companion Planting cadeau gedaan in februari 2025. Wij kijken er enorm naar uit om dit stuk een Nederlands première te geven.